Hilde De Baerdemaeker (Deinze, 8 mei 1978) is een Vlaamse actrice die aan het Gentse Conservatorium studeerde.
Ze werd bekend bij het grote publiek door haar optreden in de reality reeks Stanley's Route op VT4. Ze haalde op impressionante wijze de finale maar verloor ze nipt van Guy Swinnen.
Hilde De Baerdemaeker is ambassadrice van de Christelijke BlindenMissie (CBM). De blindenproblematiek ligt Hilde na aan het hart omdat haar grootmoeder blind werd door glaucoom en ook haar vader aan de ziekte lijdt.
In 2008 was te naakt zien in de vtm-serie Wittekerke. Vanaf september 2008 vertolkt ze de rol van Louise De Roover in de kersverse telenovelle LouisLouise.
Filmografie van Belgische Madam / Belgian Babe Hilde De Baerdemaeker als actrice
Jaar Titel Rol Opmerkingen
2001 Flikken Myriam tv-episode Misbruik van Vertrouwen
2001 Recht op Recht Helen Smith tv-episode De Chauffeur
2002 Alias Eva film
2002 Recht op Recht Katia tv-episode Rode Kaart
2003 Sedes & Belli Hannelore tv-episode Wie van de Drie?
2003 Team Spirit - De Serie Katia tv-serie
2003 De zaak Alzheimer Linda de Leenheer film
2003 Team Spirit 2 Katia film
2004 Rupel Sylvie Vranckx tv-episode De Museumoorlog
2004 F.C. De Kampioenen Els tv-episode Baby Baby
2005 Team Spirit - De Serie II Katia tv-serie
2005 Oekanda Nicole sketchprogramma
2005 Halleluja! Amanda tv-serie
2005 Buitenspel Juffrouw Puttemans film
2005 Urbain tv-episode
2006 Thuis Caroline soap
2006 Witse tv-episode
2008 Aspe Nicky Dierickx tv-episode Teambuilding
2008 Wittekerke Kathleen Moens soap
2008 Zone Stad Gabriëlle tv-episode
2008-2009 LouisLouise Louise De Roover telenovelle
Zij spelen in Louislouise
Sara, het hoofdpersonage uit de intussen legendarische eerste telenovelle op VTM, heeft vanaf vanavond twee opvolgers: Louis én Louise. Louis is een flirterige playboy die verandert in Louise nadat een gedumpt liefje hem heeft laten betoveren. Wij vroegen de hoofdrolspelers wat zij zouden beginnen als het hen zou overkomen: plots wakker worden als vrouw. Of als man, voor de dames.
Thomas (Roel Vanderstukken)
Thomas Lesaffer is duidelijk de gevoeligste jongen op de redactie. Als Louise voor het eerst het kantoor binnenwandelt, weet hij meteen dat zij de liefde van zijn leven is.
Het eerste als vrouw
Hilde De Baerdemaeker ‘Mooie vrouwen hebben één heel groot voorrecht: ze kunnen zwanger zijn, een kind op de wereld zetten, en op Belgium Babes staan. Daar ben ik jaloers van, dus dat zou ik willen meemaken. Of ik eerst zwanger gemaakt wil worden door een vrouw? Daar doe ik geen uitspraken over (lacht).’
Charlotte (Ianka Fleerackers)
Charlotte De Wilde is de jeugdvriendin van Louis die met hem samenwoont. Zij is de enige die weet dat Louise eigenlijk Louis is.
Het eerste als man
‘Moeilijk. Ik denk dat ik eens goed aan mijn ballen zou krabben.’
Bruno (Werner De Smet)
Human Resources Manager Bruno Sels is al jaren de rechterhand van Louis. Maar als Louise op het toneel verschijnt, valt zijn masker af en aast hij op de job van Louis.
Het eerste als vrouw
‘Ik zou me kunnen kleden als een vrouw, maar dat doe ik nu al. Ik draag soms een jurk en gebruik soms nagellak. Een beetje androgyne zijn is tegenwoordig aanvaard. Wat ik wel onmiddellijk zou doen, is deelnemen aan een echt vrouwengesprek. Met de madammen over de venten babbelen, dat moet fantastisch zijn.’
Natalie (Eline De Munck)
Natalie Mutsaert is de dochter van grote baas Vic. Als haar studies niets blijken te worden, komt ze dan maar op de firma werken.
Het eerste als man
‘Mezelf eens goed betasten, denk ik. Een mannenlichaam moet voor de mannen zelf helemaal anders voelen. Alleen al omdat de handen en vingers waarmee ze tasten zo verschillend van de onze zijn.’
Anouk (Bieke Ilegems)
Finance Manager Anouk is mooi, frivool, en vreselijk ambitieus. Vrouwelijke collega’s zijn concurrenten, mannelijke collega’s prooien.
Het eerste als man
‘Plassen, want dat is toch fundamenteel anders. Uittesten welk effect ik heb op vrouwen. Testen hoe het is om te veroveren in plaats van veroverd te worden.
Vic (Rudy Morren)
De grote baas Vic Mutsaert werkt omdat hij graag werkt en omdat hij zijn vrouw Claudia wil ontvluchten.
Het eerste als vrouw
‘Klaarkomen. Ze zeggen dat het vrouwelijke orgasme het mannelijke maal tien is. Ik vind het als man al fantastisch, wat moet het dan bij een vrouw zijn?’
Louis (Axel Daeseleire)
Louis De Roover is hoofdredacteur van het magazine ‘Don’. Alle vrouwen liggen aan zijn voeten en hij zorgt dat ze daar blijven.
Het eerste als vrouw
‘Mezelf kapot bevredigen. Fitnessen en zwemmen om te zien of ik tot dezelfde inspanningen in staat ben.’
Louise (Hilde De Baerdemaeker)
Louise De Roover is de naam van het nieuwe lichaam van Louis. Ze zit gevangen in haar grootste nachtmerrie: de rokkenjager draagt nu zelf een rok. Het zal lang duren voor de vrouw in haar het haalt van haar vroegere ego. Maar daar krijgt ze ware liefde voor in de plaats.
Het eerste als man
‘Seksualiteit is volgens mij het enige verschil tussen man en vrouw. Misschien moet ik mijn lusten als man maar botvieren. Ik ben perfect gelukkig als vrouw, maar het is heerlijk om een man te spelen.’
LouisLouise met Hilde De Baerdemaeker is de opvolger van Sara, en maakte een sterke start. Kijkers kennen de formule ondertussen, het moeilijke uur (voor het nieuws van zeven uur) is al door Sara veroverd. Toch blijft het een gok, want de format waarop LouisLouise gebaseerd is, kende (nog) niet hetzelfde wereldwijde succes. De serie zelf is ook op een aantal vlakken minder evident, er worden meer grenzen overschreden.
Op genrevlak is LouisLouise hybride. Uit de telenovela krijgen we de centrale verhaallijn, uitgesponnen over een paar honderd afleveringen en culminerend in een ontknoping. De toon is echter niet realistisch of melodramatisch zoals in de Vlaamse soaps, er wordt resoluut gekozen voor overdrijving en humor. In die zin lijkt LouisLouise meer op het Amerikaanse Ugly Betty dan op het Vlaamse Sara. Ook de gestileerde, trendy decors en de luxueuze lofts hebben meer gemeen met de Hollywoodstijl van (het overigens uitstekende) Ugly Betty dan met het (relatieve) realisme van Sara. De bar in het bedrijfsgebouw doet dan weer denken aan Ally McBeal, nog zo'n hybride komisch-dramatische serie gesitueerd op de bedrijfsvloer.
Door Hilde De Baerdemaeker heeft LouisLouise meer glamour dan zijn voorganger en doet daardoor Amerikaanser aan. Vergeleken met Sara zit er in LouisLouise meer naakt en bloot. Vlaamse soaps zetten meestal in op realisme en herkenbaarheid, waardoor ze ook allemaal op elkaar lijken. Dankzij de telenovela en zeker LouisLouise ontdekken de Vlaamse kijkers de overdrijving en luxe die ze kennen uit buitenlandse soaps zoals The Bold and the Beautiful. Dit is een gok, want doorgaans verkiezen ze Vlaamse fictie down-to-earth en herkenbaar. Of is er net nood aan 'escape' in tijden van politieke en economische onrust?
Er zitten ook referenties in naar de seksuele komedie van Sex and the City en het Britse Coupling, die ook man-vrouwverhoudingen als bron van humor aanboren. De komische toon in een dagelijkse serie is vernieuwend, maar vormt ook een risico: comedy is een van de moeilijkste en delicaatste tv-genres, en zeker op de Vlaamse televisie slaat men de bal wel eens verkeerd. Links en rechts konden we al lezen dat LouisLouise grossiert in clichés over mannen en vrouwen, maar daar is dan weer niets fout mee: ook hoger genoemde series en de helft van de Hollywoodkomedies draait om deze thematiek.
Zoals geldt voor populaire cultuur in het algemeen, staat het herhalen van clichés niet noodzakelijk in de weg van kwaliteit. Er zijn ook knipogen naar de 'chick flicks' zoals Bridget Jones' Diary, met een vrouwelijke voice-over die in Sara werkte maar hier, bij gebrek aan motivering vanuit een dagboek, artificieel aandoet.
Naast genregrenzen worden ook gendergrenzen verkend, en het is vooral op dat vlak dat LouisLouise interessant en zelfs potentieel subversief is. De premisse is ondertussen bekend: Louis, een macho, wordt door een ex-liefje betoverd en moet verder in een vrouwenlichaam. Louise is een minder 'gewone' protagonist dan Sara, die inspeelde op de Vlaamse sympathie voor de underdog en de gewone man/vrouw. Louise loopt wijdbeens, krabt zich in het kruis en is direct en dominant als een macho. Zullen kijkers zich herkennen in, en eventueel identificeren met, zo'n 'manwijf'? Of zullen ze net vallen voor het scherpe kantje van Louise, die duidelijk meer pit heeft dan de - laten we eerlijk zijn - wat truttige Sara?
In elk geval is het spel met mannelijkheid en vrouwelijkheid niet alleen grappig maar ook interessant. In een mainstream amusementsprogramma in de vooravond zien we een vrouw die zich eigenlijk een man voelt en haar borsten vastgrijpt als waren ze van iemand anders. Ze illustreert de in academische kringen populaire notie van 'gender bending' door te spelen met gendernormen en ze zo in vraag te stellen.
Het resultaat mag dan niet heel politiek correct zijn, het is wel grappig en stelt geslachtsrollen in vraag op een veel minder belerende manier dan bijvoorbeeld in Emma, die andere telenovela, het geval was. Louise is zelf het slachtoffer van het seksisme waar ze als Louis in uitblonk, en ze ondervindt aan den lijve de biologische en sociale verschillen tussen man en vrouw.
LouisLouise heeft ten slotte ook een homoseksuele subtekst, in navolging van illustere voorgangers als Some Like It Hot en Victor/Victoria. Ongewild opent Louise de deur voor allerhande seksuele scenario's die de grenzen tussen hetero- en homoseksualiteit in vraag stellen (wat in het Engels 'queer' genoemd wordt). Wanneer Louise, die zich nog altijd Louis voelt, ongegeneerd naar vrouwen lonkt, is lesbische spanning niet van de lucht. Ook de relatie met hartsvriendin Charlotte (heimelijk verliefd op Louis) krijgt een heel andere bijklank wanneer Louis verandert in Louise.
De mannen die de aantrekkelijke Louise proberen te versieren, gaan dan weer ongewild de homoseksuele toer op. Zelfs de obligate heteroseksuele romantische verhaallijn (Louise gaat iets voelen voor een man uit haar omgeving) is niet helemaal onschuldig. Zo krijgen we misschien de eerste homoseksuele happy end in de Vlaamse televisiegeschiedenis. Het mag dan pretentieloos amusement zijn, ik blijf kijken.
dinsdag 25 mei 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten